12 januari 2022

Alleen maar profiteren van Groningen gaat niet langer meer

De kinderhartcentra liggen in Nederland nu nog in Rotterdam, Leiden, Utrecht en Groningen.

Maar straks hebben wij alleen nog maar Rotterdam, Leiden en Utrecht over. Door het sluiten van het kinderhartcentrum in Groningen wordt er nóg een deuk in het vertrouwen geslagen, al helemaal in die van de noorderlingen. Waarom kan deze speciale medische zorg alleen maar in de Randstad plaatsvinden? En waarom wordt er gas gewonnen in Groningen, om vervolgens de Groningers zelf in de kou te laten staan?

De kloof tussen het Noorden en de Randstad wordt steeds groter. Van een achterliggende infrastructuur in het Noorden, naar een (bijna perfecte) verbinding in het westen. Naar een aardbeving-vrij gebied in de rest van het land, naar een aardbeving-rijk Groningen en Drenthe. Van een in de Randstad geconcentreerde centrum van kinderhartcentra, naar een meer dan 2 uur lange rit voor de Groningers naar het dichtstbijzijnde hartcentrum voor hun kinderen.

Terwijl Kuipers motiveert in zijn brief naar de Tweede Kamer: “iedere patiënt met een aangeboren hartafwijking dient optimale zorg te krijgen”, vindt Kuipers de geografische ligging van de ziekenhuizen niet van doorslaggevend belang. Juist deze geografische ligging die ervoor moet zorgen dat elk kind optimale hartzorg ‘in de buurt’ kan krijgen. Want met de voor de noorderlingen onvoordelige geografische ligging van deze in de Randstad geselecteerde ziekenhuizen, wordt er geen optimale zorg aangeboden. Kinderlevens zijn in gevaar.

De ongelijkheid tussen het Noorden en de Randstad stijgt. En ik vraag mij wel echt af wanneer wij in het Noorden onze echte stemmen laten horen.

Zoals Tjark Ebels in de FD heeft geschreven: “Er is en er was geen landelijk beleid om alle hoog-complexe zorg in deze ziekenhuizen te concentreren. Gelukkig maar, want dat zou afbreuk doen aan de kinderzorg in de rest van het land. Laat Utrecht de kinderoncologie doen die ze destijds zo charmant hebben binnengehaald, dan kan de kinderhartchirurgie in andere ziekenhuizen worden geconcentreerd. Overlap is er immers nauwelijks”.

Niet te vergeten om te benoemen is natuurlijk de extra gaswinning die dan wél weer in Groningen moet plaatsvinden. Gelijk een goed moment om #RespectvoorGroningen te promoten. De fakkeltocht die a.s. zaterdag 15 januari van start gaat vanaf de Vismarkt. Groningers moeten hun mond wéér opentrekken, ze blijven niet langer stil. Een protest dat is gericht op het grandioze, falende overheidsbeleid. 220 miljoen euro aan subsidiegeld, onder te verdelen over alleen al 50.000 mensen die fysiek naar gemeentehuizen moesten. En dan ook nog eens die andere 30.000 mensen die online hiervoor klaar zaten. Een terechte subsidie waar mensen die al op leeftijd zijn, hartje winter, uren voor in de rij moesten staan. En dan gaan ze binnenkort ook nog eens meer gas winnen voor onze buren, Duitsland. Wat vind ik het fijn dat ik letterlijk een gasopslag in mijn achtertuin heb staan.

Er wordt zoveel van Groningen geprofiteerd, maar de Groningers worden zelf steeds weer in de kou gelaten. Terugkomend op het sluiten van het kinderhartcentrum in Groningen, ik hoop dat de kamer hiertegen gaat stemmen en wij deze afdeling mogen houden. Want het is duidelijk, de Groningers zijn het zat. Genoeg is genoeg. Het beschadigde blikwerk aan vertrouwen in de overheid heeft er twee nieuwe deuken bij gekregen.

Esmée Visser